Devri

troc'hañ / troc'hiñ

troc'hañ / troc'hiñ

v.

I. V. tr. d.

A.

(1) Couper, trancher.

(1499) Ca 203b. Trouchaff. g. trancher. ●(c.1500) Cb 34b. g. battre / dampner / coupper aulcun membre. b. trouchaff vn membr. ●62b-63a. diegraff. g. desenaigrir. l. exacerbo / as. gal. ou cest cueillir grapes de veriut. bri. trouchaff grapou verius. Inde exacerbatio/ onis. b. digryziadur. ●(1576) Cath p. 22. gant tenaillou houarnn ez trouchsont he diffronn, tr. «avec des tenailles de fer ils lui coupèrent ses seins.» ●(1633) Nom 102a. Resex, palmes subsidiarius, præsidiariusnpalmes, palmes vinarius, & custos : sarment qu'on coupe pour fructifier : sarmant pe brancq á troucher euit rej frouez. ●137a. Adigere stipitem per medium hominem : empaler : trouchaff vn den dre'n hanter.

(1659) SCger 33a. couper, tr. «troc'ha.» ●120b. trancher, tr. «troc'ha.» ●176a. troc'ha, tr. «couper.» ●(1732) GReg 223a. Coupper, separer avec un instrument tranchant, un corps continu & solide, tr. «Trouc'ha. pr. trouc'het. Van[netois] Trouheiñ. pr. et. Treg[or] troc'hañ. pr. et.» ●507b. Couper des bruïeres, du jan &c pour faire de la litière dans la cour &c., tr. «trouc'ha gouzer.» ●721b. Couper par grandes pièces, tr. «trouc'ha a bastellou.»

(1849) LLB 735-736. Trohet, ged ur goutel, un tranch pé ur huiltan, / Ol er brinsad izel. ●(1867) FHB 101/388a. trouc'ha er veo cant tamm euz he gig.

(1943) FATI 41. ar sizailhou o troc'ha gloan fuilh an deñved.

►absol.

(1633) Nom 184a. Gladius anceps : espée ou glaiue trenchant des deux costez : vn cleu pe clezeu á trouch á pep penn.

►[empl. comme subst.] Coupe.

(1868) FHB 187/244b. krog en eost, e mare an troc'ha. ●(1869) EGB 212. il faut couper un peu les ronces qui gênent la route, tr. «réd eo ober eunn troc'ha d'ann dreiz a ziesa ann hent.»

(2) Castrer.

(1849) LLB 1152. Groeit émber en trohein.

(1931) VALL 115a. Châtrer, tr. «trouc'ha

(3) Troc’hiñ dilhad : couper des vêtements.

(1942) DHKN 58-59. é lennent d’ou skolaerézed, kentél en dé, diar er fèson d’obér bouid, de zesaù bugalé, pé de drohein dillad, ha hoah é chanjent liù, ohpen ur uéh, a pe vezè ret dehè komz ag er « rèr » lavreg pé a « dalikon » ur hroédur bihan !

B.

(1) Troc'hañ broioù : parcourir des pays.

(1879) BMN 263. Eur c'habiten coz, daoubleget gant ar bloavesiou ha gant an abadennou, ne hell mui evit guir troc'ha broiou evit mont da stourm ouz an enebourien.

(2) Troc'hañ hent : faire de la route rapidement, tailler la route.

(1931) VALL 667a. suivre sa route avec vitesse, tr. «troc'ha hent fam.» ●(1939) MGGD 82. Ne voe ket pell al loen o trouc'ha hent. ●(1974) SKVT III 18. Sed aze a zo troc'hañ hent !

(3) =

(1910) MBJL 139. O mouezio skiltr ha lemm a droc'h d'imp hon diskouarn.

(4) Troc'hañ un taol gant ub. : donner un coup à qqn.

(1934) BRUS 70. Lancer (un coup), tr. «trohein (un taol).» ●(1939) RIBA 13. trohein get é voéz un ajad paùadeu.

(5) Jeter, lancer (une parole, etc.) à qqn.

(1929) DIHU 217/301. Er minour e droh fouilleu get é lon. ●(1939) RIBA 40. Met er maligorn e droh geton ur oapaden.

(6) Troc'hañ sailh : décamper par bonds.

(1939) RIBA 40. Hag en tad-gad koutellein, trohein saill.

(7) Troc’hañ an akuilhetenn : se battre en duel.

(1732) GReg 138a. Cartel de defy, pour se battre en duel, tr. «Dify dre scrid, evit èn em gafout da drouc'ha an acqüilhetenn.» ●310a. Se battre en duel (...) trouc'ha an acuilhetenn (cette expression, qui est aussi en Van[netais] veut dire metaphoriquement, se mettre la peau et le corps en éguillettes, se couper le filet.)

(8) Troc'hañ hent : tailler la route.

(1926) FHAB Eost 310. Merc'hed Sant-pabu ato skanv a droad, a goate, a fuste, a faoute, a droc'he hend, hep sellet a-zehou nag a gleiz.

(9) Trahir, dénoncer.

(1876) TDE.BF 441b. ar pesketaer a anavezas anezhan [an diaoul] dioc'htu enn despet d'he vouez ha d'he bedennou truezuz. Ann den fall a zo atao gant-han eunn dra-bennag hag a droc'h anezhan.

(10) Troc'hañ soub : tailler la soupe.

(18--) SBI II 12. C'houeza 'n tan ha troc'ha zoup, tr. «Qui souffle le feu et taille la soupe.»

(11) Prononcer, dire.

(1923) KTKG 8. Hor Zalver a jenchas an dour e guin en eured Kana heb finval eun dourn, na trouc'ha eur ger.

(12) (jeu de cartes) Couper.

(1935) NOME 77. Yann. Ae ! paotred, kendalc'homp gant ar c'hoari 'c'hartou. D'in eo an dour. Youen. Ha d'in da drouc'ha.

(13) Troc'hañ er c'hlas : couper vert.

(1872) ROU 107b. Couper vert, tr. «Troc'ha er c'hlaz

II. V. tr. i.

(1) Troc'hañ a-raok : prévenir (le mal).

(1790) MG 240. ma ne larét temb petra-zou rét gobér eit trohein é raug malheurieu quer blaouahus !

(2) Troc'hañ gant e hent : se mettre en route.

(1927) FHAB Gouere 140. Ha pep hini da droc'ha gant e hend.

III. V. intr.

(1) (en plt d'une boisson) = (?) être dur (?).

(1911) RIBR 35. Kea buan da eva eur chopinad chistr ; eun tammig e troc'h er bloaz-ma hogen mat eo evelato !...

(2) Aller, se diriger.

(1878) EKG II 10. evit gouzout e pe du e troc'he ar zitoyaned.

(1924) ZAMA 173. Hep dale ivez Glaodina a droc'has d'ar gear.

(3) Troc’hañ kuit : partir rapidement.

(1936) TKAL II 40. ha pa vezan tost e trouc'h kuit an tamaller.

(4) Troc'hañ berr : trancher net.

(1894) BUZmornik 149. Evit trouc'ha berr var gement-se.

(1959) TGPB 64. Evit troc’hañ berr, ne vane mann em spered nemet ar ganiri ha va banjo nevez.

(5) Troc’hañ berr : éliminer (le mal).

(1925) BUAZmadeg 666. he zad a velaz e oa riskl eviti, ha setu hen, evit trouc'ha berr an drouk, ha kas anezi d'ar skol.

(6) Troc’hañ berr : écourter le chemin à faire.

(1910) MAKE 82. ar wenojen eün-tenn a droc'h kalz berroc'h.

(7) Se couper.

(1902) PIGO I 162. Mez an diaoul skourjez na droc'he ket.

IV. V. pron. En em droc'hañ.

(1) V. pron. réfl. Se couper.

(1913) FHAB C'hwevrer 48. Mar d'oc'h en em c'hlazet pe en em drouc'het.

(2) V. pron. réci. : se contredire dans ses déclarations.

(1854) PSA I 281. ol en hum drohant én ou honzeu.

(1909) MMEK 181. Kaer e voue, den ne c'hellaz o lakaat d'en em drouc'ha.

V.

(1) Troc'hañ a-raok u.b : évincer, supplanter.

(1890) MOA 254 (L). Évincer (supplanter), tr. J. Moal «troc'ha enn he raok

(2) Troc'hañ diouzh an daou du : être à double trancahnt (à propos de qqn).

(1790-1794) PC II 398. Ennes a drouh diouh an daou du, tr. «Cet homme est à double tranchant.»

(3) Troc'hañ an dro diouzh ub. : couper l’herbe sous le pied.

(1911) DIHU 77/344 (G) *Job en Drouz-vor. Génég !... Er pest ! trohet en des en dro dohein. Ne vern ket !

(4) Troc'hañ ar peuriñ eus a dre treid ub. : voir peuriñ.

(5) Troc'hañ ar geot dindan seulioù ub. : voir geot.

(6) Troc'hañ ar foenn dindan treid ub. : voir foenn.

(7) Troc'hañ e gerc'h a-raok e foenn : voir kerc'h.

(8) Troc'hañ broch da ub. : voir broch.

(9) Troc'hañ ar blouzenn etre daou : voir plouzenn.

(10) Troc'hañ ar berenn dre an hanter : voir perenn.

(11) Troc'hañ buzhug : voir buzhug.

(12) Troc’hañ brochig da : voir brochig.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...