adj.
I. (en plt de qqc.)
(1) (en plt d'une maison) Bien entretenu.
●(1908) PIGO II 72. Eur brao a di ho peus aman, pep tra teurgn ha dalc'het mat ! ●(1925) SATR 63. Ne gavan ket e ve teurgn an treo en diabars ho kastel ! ●(1969) BAHE 62/28. Teurgn 'oa an tiegezh e ti Varjob.
(2) (en plt d'un travail) Bien fait.
●(1914) KZVr 52 - 01/03/14. setu aze rimou teurgn, krenn.
II. (en plt de qqn)
(1) Élégant.
●(1913) HIGO 5. Ar seurt-ze a laka eur plac'h teurgn hag a ro neunv d'ezi.
(2) Propre, soigné.
●(1935) BREI 431/3b. en Holland, elec'h ma ver teurgn ha kempenn ken e ver. ●(1976) BAHE 91/24a. e oa ul labourerez hag ur plac'h teurgn. ●(1980) LLMM 210/269. Soaz oa ur plac'h teurgn kenañ. «Oho,» eme Soaz, «bezañ paour ha bezañ lous ? Nann !»