urzhiadur

m. –ioù

(1) Ordonnance, ordre, arrangement.

●(1931) VALL 37a. Arrangement, tr. «urziadur m.» ●515b. Ordonnance, tr. «urziadur m.» ●Ordre, tr. «urziadur m.»

(2) (religion) Ordination.

●(1931) VALL 515b. Ordination, tr. «urziadur(-beleg) m.»