Devri

Recherche '"KONTAÑ"...' : 7 mots trouvés

Page 1 : de kontan-1 (1) à kontantin-kontantan (7) :
  • kontañ .1
    kontañ .1

    v.

    I. V. tr. d.

    (1) Conter, raconter, dire.

    (1557) B I 334. Huanadus ha confus re / En ho leuzras Doe an Croer / An lech maz edoent, dren conter, tr. «gémissants et soupirants, Dieu le créateur les renvoya, dit-on, du lieu où ils étaient.»

    ►absol.

    (1621) Mc 97. Quement à gry gra dre squient, / Ha sell fin da hent da quentaff, / Ret eo mont dan les da respont, / Mir naz vezo spont oz contaff.

    (1923) KNOL 8. klevet en doa re all o kounta. (1925) FHAB Mae 177. Konta ha bragal a reont evel tud hag o deus amzer gaer.

    (2) Kontañ anv eus : parler de.

    (1944) VKST C'hwevrer 53. ne ra nemet konta ano bremañ eus he zud koz.

    (3) War a gonter : à ce qu'on dit.

    (1911) SKRS II 38. Eun dervez, var a gounter. ●(1945) DWCZ 20. War a gonter, ez eus ur bern pilhaouerien pres da ziroll war ar vro.

    (4) Bezañ kontet : être considéré comme.

    (1982) TKRH 75. Tonkedegiz yaouank a oa kontet paotred ar beilh : bep sul da noz e veze kann. ●120. daoust m'eo kontet Tregeriz goaperien-daonet.

    (5) Kontañ kaozioù : bavarder.

    (1826/31) PPA 16. Clemantin a voa eur botres abret ac a voyee conta cojou, tr. «Clémentine était une jeune fille précoce, qui savait conter des histoires.» ●(18--) AID 297. demp dar salon da gonta cojou, tr. «Allons donc au salon pour bavarder.»

    II. V. pron. réfl. En em gontañ : se considérer comme.

    (1907) AVKA 188. Evid hinieno, a n-am gonte sent.

    III.

    (1) Kontañ flourennig : voir flourennig.

    (2) Kontañ pemp ha pevar : voir pemp.

    (3) Kontañ pemp ha nav : voir pemp.

    (4) Kontañ tri, pevar ha nav : voir tri.

    (5) Kontañ kantikoù : voir kantikoù.

    (6) Chom da gontañ pet bran a ya hebiou : voir bran.

  • kontañ / kontiñ / konto .2
    kontañ / kontiñ / konto .2

    v. tr. d. Compter.

    (1499) Ca 43b. Contaff. g. compter. ●(1575) M 712-713. An Ælez so roet, don myret hep quet sy : / Contaff enq á rencquont, tr. «Les anges sont donnés pour nous garder, sans doute ; / Ils doivent rendre un compte minutieux.» ●(1650) Nlou 213. Staguet voe outraig gant, tachaou, / Tennet maz contet é Ioentaou, / d'ren oll mempraou en en-claouat, tr. «Il fut outrageusement attaché par des clous, / si tendu qu'on comptait ses jointures, / par tous les membres on le ferra.»

    (1659) SCger 18b. calculer, tr. «conta.» ●(c.1680) NG 945-946. na contou birhuiquin / Ol poinieu en ifern. ●(1732) GReg 130a. Calculer, tr. «counta. pr. et.» ●189b. Compter, nombrer, tr. «Counta. conta. pr. contet.» ●(17--) VO 135. cleuein e rait a ziabarh un trecou bras guet tud é contein argant.

    (1872) DJL 47. kompta var he viziad.

    (1929) MKRN 115. n'ho peus nemet o c'honto.

    ►[empl. comme subst.] Ar c'hontañ : le calcul.

    (1911) SKRS II 134. daoust ma oa guiziek avoalc'h var ar c'hounta (ar c'halcul).

  • kontanañs
    kontanañs

    voir kontenañs

  • kontant
    kontant

    adj.

    (1) Content.

    (1499) Ca 45b. Contant. g. idem.

    (1732) GReg 203a. Content, satisfait, tr. «Countant. Van[netois] Cotant

    (1925) DLFI n° 6/2c. Ah ! fidandoustik ! Laou, kountant braz oun avad da velet ac'hanoc'h aman. ●(1984) EBSY 143. (Sant-Ivi) ma teufec'h amañ 'ven kontant, tr. «si vous veniez ici je serais heureuse.»

    (2) Joyeux.

    (1732) GReg 203a. Content, joyeux, tr. «countant

    (3) Bezañ kontant a : être content de.

    (1821) SST 109. Bet coutant ag er beuranté.

    (4) Bezañ kontant da : être d'accord de.

    (1575) M 686. Na mar biot coutant, dre hoant da assantaff, tr. «Et si tu fus content de consentir, par désir.»

    (1909) FHAB C'hwevrer 62. me zo kontant da vont done-monea, araog kloc'h an digovi da eolia e gof da gillok tour Lambader. ●(1911) SKRS II 19. me zou kountant da bignat.

    ► absolu Bezañ kontant : être d’accord, bien vouloir.

    (1857) CBF xi. Je le veux bien, tr. « Contant houn »

    (5) Argent kontant : argent comptant.

    (1633) Nom 202a. Pecunia numerata, argentum præsentarium : argent contant : archant countant.

    (c.1680) NG 1635. Tregont diner contant.

  • kontantamant
    kontantamant

    m. –où

    (1) Contentement, satisfaction.

    (1732) GReg 203a. Contentement, satisfaction, tr. «Countantamand. p. countantamachou

    (1834) SIM 27. un ær a laouennidiguez hac a gontantamant. ●(18--) AID 257. rac contantamant vras a ra din o colet, tr. «car c'est un grand contentement pour moi que de vous voir.»

    (2) Contentement, joie.

    (1732) GReg 203a. Contentement, plaisir, joye mondaine, tr. «Countantamand. p. chou.» ●Donner contentement, tr. «Rei countantamand

  • kontantañ
    kontantañ

    voir kontantiñ

  • kontantiñ / kontantañ
    kontantiñ / kontantañ

    v.

    (1) V. tr. d. Contenter, satisfaire.

    (c.1500) Cb 47b. g. contanter. b. contantaff. ●(1557) B I 64. Hac euelse dreis pep re dre de gnou / Ouz contantiff hep niff ne filliff quet, tr. «et alors mieux que personne, c'est évident, je vous contenterai sans peine, je n'y manquerai pas.» ●(1575) M 2267. Ne gallent bout goalchet, contantet, á het spaç, tr. «Ils ne pourraient être rassasiés, satisfaits à la longue.»

    (1732) GReg 203a. Contenter, tr. «Countanti. pr. countantet. Van[netois] Cotañteiñ.» ●Contenter sa passion, tr. «Countanti e voall-inclinacion.» ●(17--) TE 53. de goutantein hé dezirieu infam.

    (1861) BSJ 198. aveit coutantein mui ar mui é garanté rai vras doh er madeu ag er bed.

    (1968) BAHE 58/25. ne oa ket diaes Barzhig kozh da gontantiñ.

    (2) V. pron. réfl. En em gontantiñ : se contenter.

    (1557) B I 194. Memeux repant, ma noz em contantet, tr. «je serai faché, si vous n'êtes pas contant.»

    (c.1680) NG 947. guet quemen-man, mou pet, hum contantet.

    (1732) GReg 203a. Il ne se contente pas de peu, tr. «N'hem gountant qet gand nebeud a dra.» ●(1792) HS 128. Salomon ne hum gontantas quet à laquat ur reihtet vat enn é rantelah.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...