Devri

Recherche 'diintent...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de diintent (1) à diintent (1) :
  • diintent / dientent
    diintent / dientent

    adj.

    I.

    (1) (en plt de paroles, discours, etc.) Incompréhensible.

    (1955) STBJ 216. ne blijas ket nemeur ar c'haozadennou-se, pe, marteze, e oant dientent d'ar selaouerien. ●217. poziou gallek dientent. ●(1957) BRUD 1/107. A-vouez uhel e savaren ha ma homzou, dientent d'am gwreg ha da dud-all an ti, n'o devoa na penn na lost. ●(1962) EGRH I 55. dientent a., tr. « incompréhensible. »

    (2) (en plt de qqn) Qui ne comprend rien.

    (c.1718) CHal.ms i. qui a la conception dure, tr. «un déen diantant.» ●(1732) GReg 595b. Mal-habile, tr. «Dieñtent

    (1847) MDM 374. tud dall pe vorn a spered (...) na dientent. ●(1864) SMM*** 86. er gosni, croumet varzu an douar ez oar dientent. ●(1866) HSH 168. An impalaer (...) a oa dieutent (lire : dientent)-bras e fæt a religion. ●(1869) SAG 295. beza dientent edoare eun azenn. ●(1877) BSA 165. An den a zo dientent evit anaout piz enor ar vam hag ar verc'h.

    (1904) DBFV 46a. diantant, tr. «qui a peu d'entendement, d'intelliigence (Ch. ms.).» ●(1906) MSTR 28. hon deuz komzet evel tud dientent. ●(1915) MMED 140. ar Juzevien, dientent var draou an env. ●(1928) BFSA 84. Kenteliet gant e Dad sant Fransez, ar Breur dientent-se a voe gant an amzer eur manac'h eus ar re santela. ●(1962) EGRH I 55. dientent a., tr. « sans réflexion. »

    (3) (en plt du savoir de qqn) Incompétent.

    (1877) MSA 173-174. Tri midisin (...) a zisclerias oa ho guiziegez dientent hag ho remejou dic'halloud.

    (4) Maladroit.

    (1732) GReg 594a. Mal-adroit, oite, tr. «Dieñtent

    II. Dientent evel un azen : voir azen.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...