Recherche '"dijabliñ"...' : 1 mots trouvés

Page 1 : de dijablin (1) à dijablin (1) :

• dijabliñ
  dijabliñ

  v.

  I. V. tr. d.

  (1) Délivrer (un endroit de qqc., qqn).

  ●(1908) DIHU 35/68. adseùel é Vro ha d'he dijabein a zamani ponnér er Fransizion. ●(1910) ISBR 33. dijabein er vro anehé.

  ●(1974) YABA 21.06. Yann er Baluhenn (…) en doè dijablet kornad Berné ag en Diaoul.

  (2) Délivrer (qqn) de prison.

  ●(1910) ISBR 263. péein tauseu dehon aveit bout dijablet. ●(1913) AVIE 54. laret d'er brizonerion é veint dijabet.

  (3) Débiter (des prières).

  ●(1925) BILZ 151. eman en iliz, o ruza he inou, o tijaba paterou a-hed an de.

  II. V. intr. Dijabliñ ag, diouzh ub., udb. : se débarrasser de qqn, de qqc.

  ●(1904) DBFV 54b. dijabein, v. n., tr. «se débarrasser, se séparer (doh, de), vendre ce qu'on amène à la foire.» ●(1918) LILH 11 a Vezheven. Arhoah vitin é ha er mestr koh arauk get er hetan trén. Chetu ni dijablet anehon enta. ●(1932) BRTG 162. de glah penaus obér aveit dijablein anehon. ●(1939) RIBA 27. Met her erbet n'en des arnonn de zijabein a me merh. ●(1942) DIHU 371/77. penaos é hellehè ean dijabein ag en huéh ugent mil lur en des én é di.

  III. V. pron. réfl. En em zijabliñ ag ub., udb. : se débarrasser de qqn, de qqc.

  ●(1902) LZBg Gwengolo 213. Guel e véhé d'emb hum zijabein a nehi. ●(1910) ISBR 87. hum zijabein a iaù er Franked. ●(1921) GRSA 347. aveit em zijablein fonaploh ag en eskob. ●(1922) EOVD 185. hum zijablein ag en ol sieu. ●(1925) SFKH 27. eit hum zijablein ag ur stad ken divalaù. ●37. koutant bras d'um zijablein ag er peurkeh. ●(1974) YABA 21.06. Gwell é doh um zijablein ag er lévr-sé. ●(1975) YABA 31.05. ha gellet hon es em zijablein elsé.