Recherche 'mourrenn...' : 2 mots trouvés

• mourrenn
  mourrenn

  f. –où, mourroù

  I. (anatomie)

  A. (chez l'homme)

  (1) Sourcil.

  ●(1633) Nom 18b. Supercilium : sourcil : mourren, mourrennou.

  ●(1732) GReg 882a. Sourcil, sourci, tr. «Mourenn. p. mourennou.» ●(1752) PEll 631. Mourennou, selon un vieux Dictionnaire sont les sourcils.

  (2) Moustache.

  ●(1931) VALL 484a. Moustache, tr. «mourrenn f. pl. ou, mourrou.» ●(1963) LLMM 99/268. gwelloc’h e veze gantañ glebiañ e vourennoù brabañser gant rom gwenn.

  ►[au plur. après un art. ind.] Ur mourroù : une paire de moustaches.

  ●(1955) STBJ 98. Gant eur mourrou gwenn dindan e fri.

  B. (chez l'animal)

  (1) Antenne (de crustacé).

  ●(1977) PBDZ 611. (Douarnenez) mourenn, mourennoù, tr. «antenne (de crustacé).»

  (2) Antenne (d'insecte).

  ●(1942) VALLsup 9a. Antenne d'insecte, tr. «Mourenn f.»

  (3) Barbe de poisson.

  ●(1977) PBDZ 611. (Douarnenez) mourenn, mourennoù, tr. «barbe (de poisson).»

  (4) Sourcil (du cheval).

  ●(1732) GReg 882a. Les sourcils du cheval, tr. «Mourennou ar marc'h.»

  (5) Vibrisse, moustache (du chat).

  ●(1752) PEll 631. Mourennou, selon M. Roussel, ce sont les moustaches, ou la barbe d'un chat.

  II. par ext.

  (1) Visage.

  ●(1889) ISV 452a. eur min laouen / Ar c'hoars bepred var da vourren ; / Carout a rafez tremen c'hoas / Evit eur verc'h a ugent vloas.

  (2) Grimace.

  ●(1972) SKVT I 52. Sellout a rejont an eil ouzh egile gant ur vourrenn.

  III.

  A.

  (1) Ober mourrennoù : faire la moue, avoir l’air soucieux.

  ●(1931) VALL 483. Faire la moue, tr. F. Vallée «ober mourrennou fam.» ●(1942) VALLsup 159 (L). Avoir l'air soucieux, tr. F. Vallée «kaout ou ober mourrennou du (Perrot).»

  (2) Bezañ tev e vourrennoù : être préoccupé.

  ●(1870) FHB 284/182b (L) Goulc'hen Morvan. Petra a c'hoare ganez, eme he vignon da Ivan, ma'z eo ken tenval-ze da benn, ha ken teo da vourrennou ?

  (3) Lipat ar vourrenn : se lècher les babines.

  ●(1870) MBR 86 (L). He-man, leun he gof, goude lipat he vourenn ker mad oa ar bevin (…).

  B.

  (1) Lipat ar mourroù : se lècher les babines.

  ●(1909) KTLR 3 (L) K. Jezegou. N'euz ket bet an dra-ze, c'hoaz, deuz ho staon. Epad nao miz da nebeuta, c'hui 'lipo ho mourrou divar-n-ho, tadik koz ! ●(1935) KANNgwital 387/37 (L). Epad ma liper ar mourrou diwar ar boued sasun servichet epad lein.

  (2) C'hoarzhin dindan e vourrou : rire sans faire de bruit. Cf. rire dans sa barbe.

  ●(1889) ISV 378 (L) Goulc'hen Morvan. Me a ioa fouge enhon o vont ac'hano, hag a c'hoarze dindan va mourrou.

  (3) C'hwezañ e vourroù :

  ●(1868) FHB 157/4b (L) *Lan an Dall. Pa vouezot an dro am bezo great deoc'h, c'houi, va mignon, a c'houezo marteze ho mourrou. ●(1868) FHB 170/108a (L) *Lann an Dall. Ha c'houi a vouzo, ha c'houi a vousklenno, a c'houezo aze ho mourrou keit ha keit all; evel eur marmouzik, penn fall, en d'euz bet ar valaen, a zo bet lardet dezhan he billik ?

  (4) Ober udb. a-enep mourroù ub. : faire qque chose contre qqun sans le vouloir.

  ●(1870) FHB 289/222b (L) Goulc'hen Morvan. Lacat a reas seulvui a brez da renta dezho ar servich-ze, ma c'houie ervad her grea a enep mourrou he anter-tiegez.

• mourrennañ
  mourrennañ

  v. intr. Rechigner.

  ●(1960) PETO 86. Karna : Moulbenni, mourenna, ober mourennou. Rechigner e galleg.