Devri

Recherche 'rañj...' : 10 mots trouvés

Page 1 : de ranj (1) à ranjodad (10) :
  • rañj
    rañj

    m. & prép.

    I. M.

    (1) Ordre.

    (1925) SFKH 22. karget de lakat ranj ha peah pe saùé béh.

    (2) Kavout rañj en ub. : réduire, corriger qqn.

    (1872) ROU 79b. Laissez-moi, le le corrigerai, tr. «lizt-en ganen-me ; me gavo ranj enna

    (3) Ober ur rañj da ub. : réprimander qqn.

    (1932) DIHU 248/26. Obér ur rañj dehon, tr. «lui «laver la tête» (réprimander fortement.» ●(1934) MAAZ 124. éh an de zavé me Iannig-mé d'obér un tam ranj deoh hou tiù.

    (4) Lakaat rañj da ub. =

    (1906) BOBL 21 avril 83/1a. Poent eo lakaat renj d'ar re binvidik, d'ar veleien, ha da gement hini a zo e karg uhel. ●(1907) BOBL 11 mai 137/1a. abalamour ma veze kaset soudarded da lakaat renj d'ar grevisted.

    (5) Ober ur rañj d'udb. : arranger, mettre qqc. en ordre.

    (1942) DHKN 16. Goudé bout groeit ur ranj d'hé blèu guen.

    II. Loc. prép. Rañj da : près de.

    (1908) AVES 44. ean e huélas diù vag évoret ranj d'en aud.

  • rañjamant
    rañjamant

    m. Arrangement.

    (1879) GDI 149. pe ne hellehé quet en dud cavouèt na ranjemant, na peah, na fianç erbet.

  • rañjenn
    rañjenn

    f. –où

    (1) (harnachement) Rêne.

    (1499) Ca 174b. Rengenn. g. renge. ou resne de cheual / ou de frain. ●(1633) Nom 181a. Habena, retinaculum : la rene d'vne bride : rangen an brid.

    (1732) GReg 118b. Renne de bride, tr. «Rangenn. p. rangennou

    (1872) ROU 78b. Guide, lanière, tr. «ranjenn.» ●(1879) ERNsup 165. rañjenn, guides, corde, Trév[érec].

    (1920) KZVr 361 - 01/02/20. renjen, tr. «guide (ranjen e Gwened).»

    (2) Chaîne.

    (1790) MG 52. èl tud garottét guet ur rangèn-houarn. (…) Rét vehai torrein er rangèn-ze.

    (1838) OVD 172. er mailleu ag ur rangen houarne. ●(1839) BESquil 46. hé sammein a rangenneu. ●(1849) LLBg III 50. torein ou ranjeneu. ●(1861) BELeu 47-48. ur hy ariet guet ur rangen. ●116. stâguet forh sterd gued credad ha rangenneu hoarn. ●(1879) ERNsup 165. rañjenn, à St-M[ayeux], chaîne.

    (1907) VBFV.bf 64b. ranjen, f. pl. neu, tr. «chaîne.» ●(1907) BSPD I 162. ur hristén ha gur morillon, sammet a ranjenneu.

  • rañjennañ / rañjenniñ
    rañjennañ / rañjenniñ

    v. tr. d.

    (1) Tenir haut les rênes, brider.

    (1732) GReg 118b. Brider, mettre une bride à un cheval &c., tr. «rangenna urf marc'h.»

    (1872) ROU 100a. Tenir haut les rênes, tr. «Ranjenna ur marc'h.»

    (2) Enchaîner.

    (1744) L'Arm 131a. Enchaîner, tr. «Rangeennein

    (1849) LLBg III 101-102. Doué ged ur sel en des (…) / Ranjenet en ahuel. ●(1861) BSJ 206. ind ou devehé caret aben quemér Jesus hag er rangennein.

    (1907) VBFV.bf 64b. ranjennein, v. a., tr. «enchaîner.» ●(1913) AVIE 310. er Juifed e grog enta é Jézus hag er ranjen. ●(1931) GUBI 179. ranjennein / Er Fidélet.

  • rañjennet
    rañjennet

    adj. Enchaîné.

    (1838) OVD 172. rangennet en eil doh éguilé. ●(1844) LZBg 2l blezad-2l lodenn 46. Rangennet-é.

    (1921) BUFA 190. un dén ranjennet.

  • rañjerezh
    rañjerezh

    m. Rangement.

    (1744) L'Arm 17a. Arrangement, tr. «Rangereah.. heu. m.»

  • rañjet
    rañjet

    adj.

    (1) Rangé.

    (1790) MG 145. rangettoh vehai m'affærieu.

    (2) (en plt de qqn) Rañjet mat : bien élevé.

    (1906) DIHU 6/161. Ur skolaér sentus e oé hag apert ha ranjet mat. ●(1907) VBFV.bf 64b. ranjet mat, tr. «rangé dans sa conduite, bien élevé.»

  • rañjiñ
    rañjiñ

    v. tr. d.

    (1) Ranger, arranger.

    (1744) L'Arm 17a. Arranger, tr. «Rangein

    (2) Rañjiñ ub. : réduire qqn.

    (1872) ROU 99b. Réduire, en parlant des êtres indociles, tr. «ranji

  • rañjod
    rañjod

    m. –où

    (1) Baquet.

    (c.1718) CHal.ms i. bacquet, si on parle de ces Cuuiers ou les poissonniers gardent leur poisson c'est baguic, ur vaguic. Si l'on parle d'un meuble de ménage, c'est rangeot barrot. ●(c.1718) CHal.ms i. cuuette, tr. «rangeottic.» ●(c.1718) CHal.ms ii. Iale, tr. «rangeot, barrot.» ●(1732) GReg 74a. Bacquet, ou, baquet, cuvier fait d'une futaille sciée, tr. «rangeod.» ●(1744) L'Arm 24a. Bacquet, tr. «Rangeott.. odeu.» ●160b. Foncer un seau, un bacquet, tr. «Foncein ur seille, ur bailloc ou ranjott

    (1849) LLB 1180. Taillein e hrer er foen, er ranjot zou goulé.

    (1931) VALL 57b. Baquet, tr. «rañjod m.»

    (2) Auge.

    (1941) DIHU 361/288. é ranjod er moh !

  • rañjodad
    rañjodad

    m. –où Contenu d'un baquet.

    (1931) VALL 57b. Baquet [le contenu], tr. «rañjodad m.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...