Recherche '"streiñ"...' : 4 mots trouvés
Page 1 : de strein (1) à streiniad (4) :- streiñstreiñ
v. tr. d. Répandre.
●(1876) TDE.BF 594b. Strei, v. a. C[ornouaille], tr. «Répandre, éparpiller.»
- streinañ streinañ
v. cf. treinañ
(1) V. tr. d. Tirer, traîner.
●(1896) GMB 710. traîner, entraîner (…) pet[it] tréc[orois] traïnañ, straïnañ. ●(18--) CST 50. Viktor a grogas e Davus evit e streina d'e wele.
●(1907) AVKA 116. int o strahino dirak ar varnerien. ●250. a strahin war o lerc'h.
(2) V. pron. réfl. En em streinañ : se traîner.
●(18--) CST 70. Bec'h am eus bet oc'h en em streina aman eus a di Theodot.
- streinet
- streiniad streiniad
s. –où Époque, période.
●(1916) LILH 28 a Ebrel. Trémen eùé é hes fal amzér ataù ; chetu pelzo nen des chet bet ur stragnad ken hir. ●(1916) LILH 20 a Vae. betag er streignadeu-men. ●(1917) LILH 14 a viz Genver. Diméet é er stragnadeu paset de verh en E. Mercier. ●(1919) DBFVsup 65b. streiniad (Héno), tr. «espace de temps.» ●(1929) DIHU 211/197. D'er stragnad-sé (1833) éh oè un hoér dehi, Anna, keginouréz é ti en E. Drogeu, person Guern. ●(1934) DIHU 275/75. É bro en Oriant éh es bet boéhereh er stragnad-man aveit dibab ur c'hanad. ●(1937) DIHU 312/282. Er streignad-man éh es bet pennadeu lan a veledi. ●(1939) KOLM 44. De droieu er streiniad-sé.