adv. & conj.
(1) Adv. D'abord, en premier.
●(1861) BSJ 27. Er vugulion (...) e scontas a guetan. ●(1896) HIS 6. er péh en doé krouéet a getañ. ●(c.1897) GUN.dihu 147/335. Get er plah, a getan, a vod é hé en treu.
●(1905) IMJK 166. Éleih a dud e gredé a getan kerhet get Spered Doué. ●(1907) BSPD I 174. Er pab, a getan, ne oé ket eit kredein. ●239. A getan ne venné ket anehon plegein. ●(1913) AVIE 247. A getan, é zisipled ne gonprenent ket en treu zé.
(2) Loc. conj. A-gentañ ma : dès que.
●(1896) HIS 45. Saül a getañ ma oé roué, ha kéhet ma oé bet sentus doh en Eutru Doué (...).