adv.
(1) Stagañ a-varv : attacher, fixer de manière à ce que ça ne bouge plus.
●(1911) BUAZperrot 70. tremen e zaouarn er c'hreier houarn evit o staga a varo. ●(1935) FHAB Ebrel 146. er XVIe kantved hepken eo e teuas ar c'hiz da staga a-varo tabernaklou ha diri ouz an aoteriou.
(2) Stouvañ a-varv : boucher de telle manière que l'on ne puisse déboucher.
●(1911) BUAZperrot 650. Ar goad-ze a zalc'her en eur vured stoufet a varo.
(3) (Lever, tirer qqc.) sans secousses.
●(1942) FHAB Du/Kerzu 224. Eur wech all c'hoaz e sao [ar berchenn], a-varo : «deuet eo gantan». ●(1943) FHAB Gwengolo/Here 350. (Kleder) A-varo : hep stroñs na frapad : sevel eur pouez a-varo. ●(1953) BLBR 60/8. Eur pennad e chachont a varo. ●(1957) ADBr lxiv 4/446. A-varo : adv. – Modérément, sans secousse : sacha a-varo war eur gordenn.
(4) Fixement.
●(1959) BRUD 10/44. Va daoulagad a jomas adarre da bara a-varo, eun tammig beuzet an taol-mañ.