m. –ion
I.
(1) Promeneur.
●(1732) GReg 27a. C'est un allant, qui aime à aller, tr. «ur baleeur eo.»
●(1857) CBF 52. Eur baleer kaer oc'h, tr. «Vous êtes un fier promeneur.» ●(1889) ISV 366. sounn he benn ganthan, baleer diroufen.
●(1903) MBJJ 60. eun hent braz, dalc'hmad goloet a valeerien.
(2) Marcheur.
●(1732) GReg 602b. Marcheur, tr. «baleër. p. yen.»
●(1977) PBDZ 639. (Douarnenez) baleour, baleourien, tr. «bon marcheur.»
II. [en apposition]
(1) Manac'h-baleer : religieux mendiant.
●(1909) NOAR 5. ha hi gwelet eur manac'h baleer en e zav e-kichen dor ar voger. ●(1911) BUAZperrot 275. bez e vezo eur manac'h baleer.
(2) Marc'hadour-baleer : marchand ambulant.
●(1911) BUAZperrot 176. Neuze ec'h en em reas marc'hadour-baleer, hag e rede ar vro o werza taolennou ha levriou santel.
(3) Marvailher-baleer : barde errant.
●(1909) NOAR i. N'ho peus ket a zonj (…) eus ar varvailherien-valeerien-ze, a rede gwechall henchou hor bro.