f. –où
(1) Barbe.
●(1911) SPON 9. ur varùen huen, hir dehon. ●(1930) DIHU 231/139. ur varùen stank. ●(1976) HYZH 108/19. (Douarnenez) or pezh mell baroenn hir.
(2) Lichen.
●(1915) RNDL 148. ken pinùidik é ou barùen, tr. «si riche est leur lichen.»
(3) Margelle.
●(1907) AVKA 43. Jesus, skuiz o kerzet a azeas war varven ar punz.
(4) Fil d'une lame.
●(1659) SCger 57b. fil du cousteau, tr. «baruen ar contel.»
●(1897) EST 8. Jaméz neoah falhour n'en da ar dro é foen / Hemb n'en dès ag é falh tinéreit er varwen.
●(1904) DBFV 18b. barùen, f., tr. «tranchant (d'une lame).» ●(1914) KZVr 75 - 09/08/14. Barven f. pl. nnou, tr. «fil, tranchant (d'un couteau) Grég. H[au]t-Trég[uier].» ●(1939) ANNI 8. Deu rohan a zigorded en doè goaf Siefrid, ha brelimet biù kel e oè er varùen anehi. ●(1955) STBJ 201. o c'hoellat o filc'her, d'ober barvenn dezo.
(5) Fibre.
●(1904) DBFV 18b. barùen, f., tr. «fibre.» ●barùennig, f. pl. eu, tr. «petite fibre.»
(6) Barbe (d'épi).
●(1633) Nom 74a. Arista : la barbe de l'espy : baruc (lire : baruē) an tamouesen.