barvouskenn

f. –où Perruque.

●(1867) MGK 139. Dillajou glaz, ruz, marellet, / Barvouskennou, manegeier. ●(1870) MBR 64. Barvouskenn ar roue Fortunatus, tr. «La perruque du roi Fortunatus.» ●78-80. hag hen ha lakaat ar varvouskenn-ma da vont da ober eunn dro dre gear.