s. Vigueur, énergie.
●(1919) DBFVsup 71a. vegon (g pal.), tr. «fam. vigueur.» ●(1933) DIHU 270/354. Ne gredan ket é ma elsé é vo reit vegon dehon. ●(1938) DIHU 321/37. Er chistr mélén hag e rè kement a vegon dehon tuchant, n'en des mui nerh erbet... ●(1938) DIHU 329/174. Er prizon e chervij de zerhel en dorfeterion ; meit aveit er chonjeu n'en des ket guel léh de rein vegon dehè. ●(1941) ARVR 6/2b. N'houh es ket tam vegon erbet !