m. –où (charpenterie) Coyau, coyer.
●(1938) WDAP 2/121. (Pleiben, Gwezeg) Belc'h hano gourel, liester : belc'hou. Eun tamm eus koadach eun doenn. Ar belc'hou a vez lakaet da hiraat ar c'hibou (kebrou hervez Vallée) evit ober al lost-toenn. «Belc'h» a dalv kement ha «coyau» e galleg. N'eo ket eur pennad «gwifl» pe «kebr» evel ma lavar Vallée.