f.
(1) (astronomie) Vénus.
●(1744) L'Arm 144b. Etoile du matin, tr. «Berleueenn f.» ●398b. Vénus (...) Étoile, tr. «Berlehuênn. f.» ●(1790) Ismar 296. Parissein e ras ér béd èl ur verlehuèn.
●(1839) BESquil 552. é raug sàu er verleuèn-ligùernus-men. ●(1849) LLB 1453. kenteh el mé saw én nean er verleuen. ●(1857) LVH 277. Avel er verleuen é creis en tihoeldèd.
●(1903) EGBV 145. Pe ligern er verleuen. ●(1904) DBFV 21a. berleùen, f., tr. «étoile du matin.» ●(1919) DBFVsup 65a. stiren er hemenér, peut-être la même étoile que berleuen. ●(1927) GERI.Ern 43. berleùenn V f., tr. «Etoile du matin.»
(2) Berleven an deiz : l'aube du jour.
●(1904) DBFV 21a. berleùen en dé, tr. «l'aube du jour.» ●(1927) GERI.Ern 43. berleùenn V f., tr. «aube (du jour).»