adj.
(1) Bigarré.
●(c.1500) Cb 106b. [guisquadur] Jtem hoc multicium / cij. gal. vestement de diuerses couleurs. b. guisquadur bigarre.
(2) sens fig. D'humeur difficile.
●(1710) IN I 182 [lire : 192]. an dilicateri hac ar guiridinez-se en em rentont bigarre, mutin, insupportabl. ●230. eus a un natural bigarre ha variant, colerus, injust. ●321. an humor chagrinus ha bigarre-se.