m. –ion Pêcheur de bigorneaux.
●(1889) ISV 348. ar bigorneter a ziscuezas din eun dervez penauz e tigoueze kementse. ●350. Hor bigorneter a ziscolpe he zaoulagad dre ma zea, o clask guelet eur c'holibri bennag.
●(1915) KZVr 114 - 09/05/15. Bigorneter, masc., tr. «celui qui ramasse des bigorneaux.»