adj.
(1) Ar vro Vigoudenn : le pays bigouden.
●(1947) YNVL 11. Ti-kêr ur gumun eus ar vro vigoudenn.
●(1969) LLMM 137/428. N'eus ket pell c'hoazh, etre Ploeneg ha Plouzevet (Plozevet pe Plodemet mar kirit) ez eo bet savet ur monumant tost da Borzh Poulc'han, ur Vigoudenn-vaen, hag e c'hellit lenn war-c'horre "Amañ echu Bro-Bigoudenn". ●(1973) SKVT ii 128. gant ar vro vigoudenn. ●(1995) LMBR 5. eus ar Vro Vigoudenn da Venez-Mikael-ar-Mor.
(2) (homme) Bigouden.
●(1973) SKVT II 115. ur c'houer bigoudenn.
(3) (costume) Bigouden.
●(1947) YNVL 20. an daou-mañ fichet-kaer en o dilhad bigoudenn.
(4) Tore bigoudenn : grosse galette. Voir tore .1.
●(1958) ADBR LXV 532. Tore : coll. - Grosses galettes de consistance spongieuse et de faible diamètre. Le mot figure dans VALL. à l'article "galette", sans commentaire. A l'H[opital-]C[amfrout] on lui adjoint habituellement le qualificatif "bigouden" : Hirio vo tore bigouden da lein.