blagiñ

v. intr.

(1) Blaguer.

●(1960) PHPD 382. (Plougrescant) Gwejall, ez aemp diouz ar noz da c'hoari ar c'hartou ha da vlagiñ.

(2) Bavarder.

●(1905) HFBI 414. da ober eur frapadic blagui.