blijet

adj. Obligé.

●(1936) IVGA 101. Gouzout a raer out blijet – blijet ! – da gaout gwerz d'az tammig marc'hadourez. ●(1947) YNVL 58. blijet e oan da zegas ac'hanout amañ. ●(1972) SKVT I 179. ha blijet, marteze, da vont gant bizhier-loaiek. ●(1974) SKVT III 139. blijet on da c'hoarzhin.