f./m. (ornithologie) Rouge-gorge Erithacus rubecula.
●(1633) Nom 41a. Rubellio, rubecula, filuia : gorge rouge, rubeline : boch-ruz, boch-ruzicq.
●(1659) SCger 63a. gorge rouge, tr. «boch ruz.» ●133a. boc'h ruz, tr. «gorge rouge.» ●(1732) GReg 463a. Gorge-rouge, oiseau, tr. «boh-ruz. p. bohruzed. bohicq-ruz. p. bohruzigued, bohedigou ruz. Van[netois] boruïcq. p. boruïgued.» ●(1752) PEll 71. Boc'h-ruz, Petit oiseau, dit communément en François Gorge-rouge.
●(1904) DBFV 27a. borùig, s. pl. ed, tr. «rouge-gorge (Gr.).» ●(1907) VBFV.bf 77a. bohig-ru, m., tr. «rouge-gorge.» ●(1911) SKRS II 57. Diviz divarben boc'h ruzik ar C'halvar (…) Rouge-gorge. E Kerne, peurliessa, e reer anezhan boruik ; hag e Treger, e vez lavaret richoden. Leoniz, e meur a garter, a lavar : ar boc'h ruz, pe ar boc'h ruzik hag e karteriou all : ar voc'h ruz. ●(1916) KZVr 184 - 10/09/16. Boc'hruz, pluriel –ed ; boc'hruzig (Léon), boc'hruig (Cornouaille), pluriel –ed : boc'hig-ru, tr. «rouge-gorge.» ●(1931) FHAB Kerzu 475. Den ne sello ouzin-me ken rouz ha ken dilufr eo va fluñv e keñver re va c’henderv ar boc’h-ruzig ha zoken e-keñver re ar beufig a zo liou an tan war e vruched, re ar pabor ha re an tignouz glas.