adj.
I. Attr./Épith.
A. (en plt de qqc.)
(1) Émoussé.
●(1879) ERNsup 149. bouc'h, qui ne coupe pas (d'un couteau), Trév[érec].
●(1920) KZVr 366 - 07/03/20. bouc'h, tr. «(instrument) émoussé, Treger.» ●(1927) GERI.Ern 60. bouc'h adj., tr. «(lame) émoussée.»
(2) Difficile à entamer.
●(1879) ERNsup 149. bouc'h, dur (en parlant du pain), Trév[érec].
●(1920) KZVr 366 - 07/03/20. bouc'h, tr. «(objet) difficile à entamer.» ●bouc'h eo an douar gant an treuz-yeot a zo ennan. Treger. ●(1927) GERI.Ern 60. bouc'h adj., tr. «(pain) dur.»
(3) (Marche) pénible.
●(1970) BHAF 169. bouh daonet eo or herzed. ●(1971) BAHE 68/9. ken bouc’h m’eo krav bourk Langoad.
(4) (Terrain) lourd.
●(1927) GERI.Ern 60. bouc'h adj., tr. «(terrain) difficile à remuer.» ●(1962) TDBP II 57. An trêz a zo bouh da vale, tr. «le sable est mou pour y marcher (on marche difficilement dans le sable, car on s'y enfonce).»
(5) (temps) Lourd.
●(1927) GERI.Ern 60. bouc'h adj., tr. «(temps) lourd.» ●(1982) PBLS 66. (Sant-Servez-Kallag) boc'h, tr. «lourd (temps).»
(6) (problème) difficile à résoudre.
●(1955) VBRU 3. ur gudenn all kalz bouc'hoc'h am boa da ziluziañ.
(7) (Liquide) trouble, louche.
●(1962) TDBP II 57. Eun tamm eo bouh liou ar chistr, rag gand amzer 'fall em-oa toullet ar varrikenn, tr. «la couleur du cidre est un peu trouble, car j'avais mis la barrique en perce par mauvais temps.»
(8) Bouc'h da droc'hañ : difficile à couper.
●(1927) GERI.Ern 60. bouc'h adj., tr. «(blé) dur (da droc'ha, à cause des herbes).
B. (en plt de qqn)
(1) (Esprit) obtus.
●(1912) BUAZpermoal 252. Eur spered boc'h en devoa. ●424. ar sperejou ar muian boc'h.
(2) (Gens à l’esprit) obtus, frustre.
●(1963) LLMM 99/269. Fray Vincente a oa heñvel mik ouzh unan eus an dud-vouc'h a rede gwechall gozh er c'hoadoù, hervez ma krede da Baganiz.
(3) Bouc'h da zeskiñ : qui apprend difficilement.
●(1927) GERI.Ern 60. bouc'h adj., tr. «(enfant) lent (da zeski, à apprendre).
(4) Bezañ bouc'h : avoir perdu au jeu de cartes.
●(1879) ERNsup 149. beañ bouc'h, être perdu, pris ( propr. t. de jeu de cartes).
●(1927) GERI.Ern 60. C[ornouaille] boc'h adj., tr. «(être) perdu, battu à un jeu.»
(5) Bezañ bouc'h : être à quia.
●(1920) LZBt Meurzh 3. C'hoant ho peus da anaveout ar rezon a gement-ze ? Nan eus nemet eur respont : al levriou zakr a c'hourc'hemen an dra. Mes perak ? Aman e ver bouc'h breman. ●(1927) GERI.Ern 60. bouc'h adj., tr. «embarrassé, à quia).
(6) Chom bouc'h : rester court.
●(1933) MMPA 15. pa digoueze d'ezan chom bouc'h. ●(1961) BAHE 25/28. daoust dezhañ da vezañ pleustret ervat war holl gentelioù al levr e chome bouc'h, pa glaske lenn ur skrid bennak, dirak kudennoù ha ne gave dirouestl ebet dezhe.
(7) Ober bouc'h e =
●(1935) ANTO 134. Enebi ouz ar mor 'zo eun dra gwall ziaes. / Eur vicher d'ober bouc'h enni gwall alies.
II. Loc. adv. Bouc'h-ha-bouc'h =
●(1979) HYZH 126/68. (Treboull) Traoù vie kavet en douar, e Keredek zo, ur vasin velen, arem vie lavaret deus an dra-se, ur vasin arem hag a oa kavet e-barzh ur vasinad delioù haleg, delioù haleg ha delioù derv, laket bouc'h-ha-bouc'h 'barzh an douar.