bouc'halet

adj.

(1) Équarri.

●(1738) GGreg 34. costezyou ar c'hoëd boc'halet, tr. «les angles du bois équarré.»

(2) sens fig. Opprimé.

●(1942) VALLsup 124b. Opprimé, tr. «bouc'halet L[éon] (L[oeiz] ar Floc'h].»