f. & interj.
(1) F. fam. Tête, boule.
●(1910) MAKE 41. Kement-se a lakee diez e dammig boulien. ●(1935) NOME 78. boulienn an archer. ●(1958) BRUD 3/27. rag, war a gredent, e oa kollet e voulïenn gand an Dich. ●(1960) PETO 85. Boulienn : Doare fentus da envel ar penn. ●(1972) SKVT I 48. N'oa ket Veig paotr da drikamardiñ e voulienn re en a-raok.
(2) Loc. interj. Boulienn c'hurun an tanfoeltr ! : boule du tonnerre de foudre !
●(1958) BRUD 5/60. Boulien hurun an tanfoeltr, hemañ eo stard e grohen warnañ.