m. & adv. –où
I. M.
(1) Action de bouger, de remuer.
●(c.1718) CHal.ms vi. le secoüement des cheuaus de poste rompt les reins de ceus qui n'y sont pas accoustumés, tr. «abe n'ende un deen accourset, d'en heig', d'er boulg' den trot es er roncet post, torrein ara ol é gorf, é ziguestat.» ●(1744) L'Arm 332a. Remuage, tr. «Boulge.. geu. m.»
(2) Mouvement.
●(1904) DBFV 28a. boulj, m. pl. eu, tr. «mouvement.» ●(1934) BRUS 219. Un mouvement, tr. «ur boulj –eu.»
II. Adv. Àr voulj : en mouvement.
●(c.1718) CHal.ms i. Il a touiours un pied en L'air, tr. «forh boulgeant é, ur pautr allert' un den scan e, ema brepet ar uoulg', ema ataü ar lusqu'.»
●(1849) LLB 1825. Peb unan zou ar voulj. ●(1854) PSA I 249. Ol er guér a Jerusalem e zou ar voulge. ●(1855) BDE 141. perpet ar voulj.
●(1904) DBFV 28a. bout ar voulj, tr. «être en mouvement.» ●(1906) DIHU 10/170. Ol en dud é Penprad e oé ar voulj.