f. –ioù, –où
(1) Bourg.
●(1499) Ca 24b. Bourch. g. bourc. ●(1633) Nom 241b. Castellum : chasteau, bourg : quastel, bourch. ●242b. Pagus, vicus rusticus : vn village ou bourg : vr villag en (lire : villagen) pe bourch.
●(1659) SCger 16a. bourg, tr. «bourc'h.» ●133a. Bourc'h, tr. «Bourg.» ●(1732) GReg 110a. Bourg, tr. «Bourc'h. p. bourc'hou.» ●(1790) MG 41. Charle, ha hui e hoès désquét er sonnenneu e larait ér gorol-hont e oai Dissul dehuehan ér Vourh ?
●(1849) LLB 241. É oé désul ér vorh. ●(1856) VNA 92. Aller vous promener au bourg, tr. «Quêrhet de bourmén d'er vourh.»
●(1904) DBFV 26b. borh, bourh, f. pl. eu, tr. «bourg.» ●(1925) SFKH 8. é borh Seglian. ●16. hantér hent d'en diù vorh. ●(1927) GERI.Ern 62. bourc'h f. pl. (i)ou, tr. «Bourg.» ●(1929) MKRN 17. e bourc'h Skaer. ●19. Ober an dro d'ar vourc'h. ●(1936) SAV 3/16. re ar vourc'h. ●(1942) DRAN 128. Chourikerez kirri, c’houirinadeg kezeg er vourc’h adreñv o c’hein.
(2) péjor. Chas ar vourc'h : enfants du bourg (opposés à ceux de la campagne).
●(2005) SEBEJ 155. (Ar Yeuc'h) les enfants du bourg, chas ar vorc'h, les chiens du bourg, nous appelait-on.