adj. Effrayé.
●(1792) CAg 85. un inean pèur (…) / É tihoueldæd er marhue¨en e=un taule couéhet, / Blaoüahet hac eunus.
●(1844) LZBg 2l blezad-1añ lodenn 101. Blaouahet oent bet ol é huélet el læstr. ●(1854) PSA II 101. er gueih vro-men a France, blaouahet ha carguet a zougeance.
●(1925) SFKH 23. Treboulet, blaoahet. ●(1928) DIHU 200/23. Dén en tok e chomas blaoahet.