m./f. –où
I. M./F.
(1) Épouvante.
●(1744) L'Arm 4a. Abomination, tr. «Blaouah. m.» ●19a. Atrocité, tr. «Blaouah.. heu. m.» ●(1787) PT 1. hemb hériss ha blaoah. ●82. Ur vlaoah é gùélét face Jésus.
●(1804) RPF 164. el-léh-cè à dourmanteu : er vlaouah à nehai e ras tehi chongeal é houai inou é houai en Ihuern. ●(1854) PSA I 169. er vlaouah ag en disconfortance.
●(1927) GERI.Ern 51. blaoac'h, blaoec'h V[annetais] m. pl. eu, tr. «Epouvante, horreur.»
(2) Chose surprenante.
●(1927) GERI.Ern 51. blaoac'h, blaoec'h V[annetais] m. pl. eu, tr. «chose surprenante.»
II. Loc. exclam. N'eo ket ur vraouac'h =
●(1905) BREH 73. Julo en des ind hanaùet ar é gein [en dillad]. Ne ket ur vlaoeh !
►[en fin d'énoncé]
●(1903) LZBg Du 251. trouz ha safar étré zé, ur blaouah !