f. & adv.–où cf. briad
I. F.
(1) Brassée.
●(1897) EST 60. E hia d'er blouzègui, E den ou brahad plouz, tr. «vont aux meules de paille, en tirent des brassées.»
●(1904) DBFV 31a. bréhad, brahad, f. pl. eu, tr. «brassée.» ●(1910) MAKE 42. eur vrec'had keuneud. ●(1937) DIHU 312/279. aveit stardein er brahadeu ed.
(2) (natation) Brasse.
●(1904) LZBg Genver 47. Ur hant bréhad benak hun boé hoah de hobér.
(3) (pathologie) Mal au bras.
●(1927) GERI.Ern 66. brec'had f., tr. «mal au bras.»
II. Adv.
A. Adv.
(1) A-vrec'had : en embrassant.
●(1831) RDU 125. doh hé hemér a vréhad, doh hé boquein. ●(1843) LZBg 1añ blezad-2l lodenn 55. Antoén (...) e grogas a vréhad én hou. ●(1844) LZBg 2l blezad-1añ lodenn 143. Ean ou digueméras a vréhad. ●(1855) BDE 408. guet græn a vrahad. ●414. hag é zorn deheu em hemér a vréhad.
(2) A-vrec'hadoù : par brassées.
●(1849) LLB 1418. plouz seh a vrehadeu. ●(1897) EST 25. réral, a vrahadeu, / A ziar en erwi e cherr en ed trohet.
B. Loc. adv.
(1) Brec'had-ha-brec'had : bras-dessus, bras-dessous.
●(1919) DBFVsup 10b. brahad ha brahad, tr. «bras-dessus bras-dessous.» ●(1934) BRUS 102. Bras-dessus bras-dessous, tr. «brahad ha brahad.»
(2) Brec'had-ouzh-brec'had : embrassés.
●(1938) ARBO 80. Ha, en dé arlerh vitin, a pe zas en Eutru d'obér skarhein er gambr, peguir n'hellè kaout blank erbet get er hoh tud-sé, é chomas souéhet é kavet en deu gorv-sé marù, bréhad-oh-bréhad, astennet ar er guélé hoarn hag, ar ur goh kadoér, diù dorhig bara braù ha ne oent ket boulhet.