breunenn

f. –où, breun Brin (de paille, etc.).

●(1867) MGK 14. Tennit 'ta breunen ha breunen, / Ar pez a zav war pep greunen. ●(18--) SAQ I 118. beteg ar vreunen blouz. ●287. evel ma pleger eur vreunen blouz.

●(1906) BOBL 05 mai 85/2c. breunennou plouz.