adj.
I. Attr./Épith.
(1) Qui n'est pas difficile sur la nourriture.
●(1938) WDAP 2/121. (Gwezeg, Pleiben) Broust, hano gwan, unan broust a zo unan ha n'eo ket figus war ar boued, unan a garg e gof gant boued dister. Skouer : Eul loen broust eo ma marc'h nevez. ●(1958) BRUD 3/102. (Pouldregad) N'être pas difficile, tr. «beza broust.»
(2) Bezañ broust war an debriñ, ar boued, h.a. : ne pas être difficile sur la nourriture.
●(1955) STBJ 151. N'eo ket dav lavarout e veze digor ar c'halonou ha broust ar bôtred war ar boued, n'eus forz petra a veze war an daol. ●210. Broust e oa an dud war an dibri. ●(1962) GERV 29. n'omp ket ken broust ha te war an debri hag an eva.
II. Adv. intens. Très.
●(1947) BIKA 55. Glac'haret-broust e oan. ●(1957) BRUD 2/53. an hini koz a zo bet fuloret broust. ●(1958) BRUD 4/61. Glaharet broust on.