v. tr. d. (en plt des animaux) Chasser, repousser.
●(1919) DBFVsup 11a. chaboutat, v. a., tr. «chasser.» ●(1971) LIMO 27 novembre. chaboutad er iér er gludel.
►par ext. (en plt de qqn)
●(1921) GRSA 126. Chaboutet é soudarded Tolomée beta stanken er Goéd. ●152. pé é vehent bet chaboutet a gér. ●199. Lestr en diaol e oè, hou poè hui chaboutet araok get sin er Groéz. ●(1932) BRTG 22. chaboutat er chistraerion goalauzet d'ou sammeu.