m. –où
(1) Kaout, kemer chastre : s'embarrasser.
●(1905) KANngalon Du 532. Nag a jastre (…) a vez kemeret evit kaout eun neubeudik eazamant. ●(1907) PERS 192. o velet he gerent o kaout kement a jastre abalamour d'ezhan.
(2) Travail, embarras.
●(1911) BUAZperrot 802. pegement a jastre o deus bet bugale sant Felix evit destum, a zor da zor, kement gwenneg o deus bet ezom. ●(1916) KZVr 160 - 26/03/16. Chastre, tr. «embarras, encombrement.» ●Eun den klanv a zo chastre gantan, Loeiz ar Floc'h.
(3) Attention, soin.
●(1923) ADML 38. tad ebed na ziskwezaz muioc'h a jastre gant he vugel.
(4) (religion) Chastre ar bed : vie des gens du monde, du siècle.
●(1935) ADBr xlii 3&4/418. Enem beur-ro da zoue, / Pêll dioc'h chastre ar bed.
(5) Embarras, ennui, désagrément.
●(1919) FHAB Gwengolo 79. daoust d'ar jastreou. ●(1923) ADML 39. eb na deuffe nag enkrez na jastre ebed, da zigass koumoul var ho zal. ●(1942) FHAB Mae/Mezheven 153. ar chastreou pemdeziek.