dalbezh / dalbec'h

adv. Toujours.

●(1843) LZBg 1^añ blezad-2^l lodenn 6. Quasi dalbéh é ma ér guis-cé-é é hra en Eutru Doué. ●(1861) JEI 258. de guemér dalbéh scùir ar Sænt en Eutru-Doué. ●273. guet en hani e zou dalbéh guet-n-emb !

●(1904) DBFV 39b. dalbéh, adv., tr. «toujours.» ●(1905) IMJK 42. Ma ne hellet dichen dalbéh én oh hous unan. ●80. hum seùel dalbéh betag Jézus. ●(1913) AVIE 208. te zou té dalbéh genein. ●233. gout e hren é cheleuet dalbéh doh on. ●(1932) BRTG 75. Tro er vatéh e zo sentein ataù ha dalbéh.