adj. & interj.
I. [terme qui renforce les adv. interrog.]
(1) Penaos an dampet ? : comment diable ?
●(1905) BOBL 03 juin 37/3e. Ne ouier ket penoz an dampet eo deut d'an tan krigi. ●(1908) PIGO II 2. Penôs an dampet, Marijob, n'eo ket posubl ne gavfes ket, da vihanañ, daou c'hant skoed da beurdokañ ma bern ? ●(1913) KOME 12. Penôs an damped e rafen da gas anean alese ?
(2) Petra an dampet ? : que diable ?
●(1908) BOBL 18 juillet 186/2b. Var betra 'n damped 'ta ? e mon-me. ●(1935) BREI 398/2a. Petra an damped a ra gant kemend all a arc'hant ?
II. Interj. (juron)
(1) Forme atténuée de «daonet».
●(1908) PIGO II 36. Dampet, emezon, 'n em dapet am eus. ●75-76. Troiou lous eo treo evel se. Dampet, me zo ru, mes ma ouifen e ve bilhejou evel-se ganit, Job, me votfe 'vit an tu-all. ●92. Dampet ! Ha petra eo red ober 'vit bean franmason ?
(2) Dampet e vo ! : forme atténuée de «daonet 'vo».
●(1908) PIGO II 112. Dampet e vo !
(3) Satordampet ! : forme atténuée de «sakre daonet».
●(1934) OALE 47/12. Aze eman an dalc'h, satordampet !
(4) An dampet =
●(1924) BUBR 47/1112. An dampet ! N'eus forz piou eo, ma na lakan ket e groc'hen da zec'han war veg an tour-man, hen a lako zur ma hini.