m. –ed, –ion (famille) Gendre.
●(1499) Ca 59a. Deuff. g. gendre.
●(c.1718) CHal.ms i. gendre, tr. «en dan.» ●(c.1718) CHal.ms ii. gendre, tr. «map caer, mais a sarz[eau] mabec ou dan.» ●(1744) L'Arm 28b. Beau-Fils, gendre, tr. «Déan.. nion. m.» ●171b. Gendre, tr. «Dean.. Deanion. m.» ●(17--) TE 31. mar en doai un dan pé ur vèrn-benac. (…) Lot e yas bean d'avertissein er-ré en doai choægét eit boud é zannion. ●32. dannion Lot. ●164. ean e gassas tud-aral arlèrh é zàn.
●(1904) DBFV 40b. dan, m. pl. ion, tr. «gendre (Voir déan).» ●42a. déan, m. pl. –ñned, tr. «gendre.» ●(1907) BSPD I 104. énep d'hé déan. ●(1927) GERI.Ern 97. deuñ, V[annetais] deañ (pl. deañned, –nion), tr. «gendre.»