diadraoñ / diadraou .1

[di- .3 + a- .1 + traoñ / traou]

Adv. En bas.

●(1867) BUE 10. eunn ti koz hag e oa enn-han daou bez braz diadraou, ha diou gampr vraz a uz. ●11. enn eur gampr diadraou a vaner Kervarzin.