adj.
I. Attr./Épith.
A. (en plt de qqc.)
(1) Difficile, malaisé, incommode.
●(1659) SCger 44a. difficile, tr. «diès.» ●69a. incommode, tr. «diés.» ●(1710) IN I 253. un hent dies ha risclus. ●(1732) GReg 288b. Difficile, malaisé, penible, tr. «Diæz.» ●(1744) L'Arm 10b. Mal-aisé, tr. «Diaiss.»
●(1825) COSp 312. diæsset e cavan-mé pardonein ! ●(1867) MGK 83. Pegen diez eo beva ! ●(1869) EGB 24. ar zével graiou a zo diêz d'ar ré a zô berr hô halan, tr. «il est difficile à ceux qui ont la courte haleine de monter des côtes.» ●(1878) EKG II 197. diez kenan eo lakaat enn hor iez-ni traou ker kriz. ●(1889) ISV 114. eun hent dies.
(2) (en plt de remèdes) Désagréable.
●(1924) FHAB Gouere 259. ar glanvourien a gemere al louzeier diesa en aviz plijout d'o itron vat.
(3) Qui indispose, incommode.
●(1934) FHAB C'hwevrer 66. rak eun dra ziaes eo [ar sifern], ma n'eo ket eur gwall-glenved.
B. (en plt de qqn)
(1) Ur spered diaes a zen : un homme d'humeur difficile, incommode.
●(1911) BUAZperrot 78. Sant Fransez a oa eur spered diaes a zen dre natur.
(2) Pezh diaes : personne pas commode.
●(1961) BAHE 27/31. e Bro-Lannuon (…) lavaret e vez bepred gant an dud dre amañ : «Houmañ 'zo ur Perseval ! evit komz eus ur gwall blac'h, ur pezh diaes !
(3) (Cœur) inquiet.
●(1908) PIGO II 18. Aman n'eus ket a galonou diaes.
(4) Bezañ diaes e benn, e spered : être gêné.
●(1882) BAR 86. na diez edo he benn gant Pons-Pilat.
●(1909) KTLR 9. c'hui n'oc'h nemet eun tammik abad ha na ve morse diez ho spered gant netra ?
(5) Lakaat ub. diaes : mettre qqn dans la gêne financière.
●(1909) KTLR 106. ho bugale ho lakea diez rag ma na elle nikun anezo gounit e vara.
(6) De caractère difficile.
●(1860) BAL 181. un den diez ac inoüz beza ganta.
(7) (Humeur) difficile.
●(1831) RDU 44. a ean en dès un himur diæz, caignus pé attahinus.
II. Adv.
A. Kavout diaes.
(1) Trouver dur.
●(1860) BAL vii. Diez e cavit beza atao oc'h-unan.
●(1909) KTLR 190. Breiziz a gave diez hag ar c'hallaoued a c'hoarze iud.
(2) Trouver déplaisant.
●(1902) MBKJ 232. Diesa a gavan eo an dismegansou.
B.
(1) En em gavout klañv-diaes : éprouver un malaise.
●(c.1825-1830) AJC 2890. nem gaed a ris clanf dies en fod a voed.
(2) C'hoari diaes da ub. : embarrasser, gêner qqn, le mettre mal à l'aise.
●(1890) MOA 233b. Embarrasser, Mettre obstacle à q. q., tr. «c'hoari diez da u. b.»
III.
(1) Diaes evel en ur roched reun : voir roched.
(2) Diaes evel ur maen en ur yoc'h kaoc'h : voir maen.
(3) Bezañ diaes e gelastrenn : voir kelastrenn.
(4) Diaes evel derc'hel ur bramm war beg un ibil : voir bramm.
(5) Bezañ diaes e breñv er gêr : voir preñv.