diamboazh

adj. Mal cuit.

●(1910) FHAB Genver 5. bara eiz pe zegal ha kig diamboaz al loened gouez. ●(1942) FHAB Meurzh/Ebrel 150. (Plouarzhel) bara sezennet : graet gant bleud fall, hag a zo ennañ riblennadou toaz kaledet, diamboaz. ●(1962) EGRH I 53. diamboazh a., tr. « (pain) mal cuit. »