v.
I. V. intr.
(1) Reculer.
●(1659) SCger 141b. diauanç, tr. «reculer.»
(2) Avancer, approcher.
●(1766) MM 695. diavanç eun nebeut, tr. «Arrive donc !»
●(18--) BAG 16. Hag o tiavanç gant e dud, / Evit rei dezan ar zalud. ●(1880) SAB 230. Daoust m'o d-oa aoun, e credsont diavans. (...) e c'hompaignunezet a oa distroed, a ziavansas en dro-man betec ar bez.
II. V. tr. d. =
●(1854) MMM 89. guelet ar grouaduresic santel-se, conduet, dre zaouarn he c'herent devot da Jerusalem, o tiavanç aneso, oc'h o zreïna d'he heul.