v. tr. d.
I.
(1) Plumer.
●(1659) SCger 93b. plumer, tr. «diblua.»
●(1732) GReg 732a. Oter la plume, tr. «Dibluñva. dibluña. ppr. et.» ●(1744) L'Arm 291b. Plumer, tr. «Diblùein.»
●(1838) CGK 22. mar o diblüer. ●(1870) KTB.ms 15 p 138. o tiblua ier. ●(1876) SBI I 72. Dibluan al laouenanig, tr. «Plumer le roitelet.»
●(1904) DBFV 48a. dibluein, dibluat, v. a., tr. «plumer, ôter les plumes de.» ●(1925) DIHU 163/224. Ne soñnan gir p'em dibluant, / Hag é larant : / Bei el ur oué. ●(1928) BFSA 231. o teurel er gaoter (...) ar yar hep he diblua. ●(1934) BRUS 76. Plumer, tr. «dibluein.»
(2) sens fig., gros. Baiser.
●(1838) CGK 22. Daoust da ze mar o diblüer [ar merc'het coant] / Piou a zo caus nemert Alber.
II.
(1) Sant pêr o tibluañ gwazi : voir gwaz.
(2) An aelez o tibluañ gwazi : voir gwaz.
(3) Pinous evel ur c'hog dibluet : voir kog.
(4) Abaf evel ur yar dibluet : voir yar.
(5) Emañ ar yar wenn o tibluañ : voir yar.