adj.
I. Attr./Épit.
(1) Soulevé.
●(1872) ROU 103b. Il est soulevé, tr. «Dibrad eo.» ●(1876) TDE.BF 117a. Dibrad, adj., tr. «Détaché de terre, soulevé de terre.»
●(1927) GERI.Ern 101. dibrad adj., tr. «Détaché, soulevé de terre.» ●(1962) EGRH I 54. dibrad a., tr. « en position soulevée de terre. »
(2) Dibrad diouzh an douar : qui ne touche pas terre.
●(1866) FHB 73/167a. evit ma chomo ar foen dibrad dioc'h an douar. ●(1894) BUZmornik 212. he dreid dibrad kaer dioc'h ann douar.
●(1905) HFBI 276. kaout à réa dézi édo dibrad dious an douar. ●(1911) BUAZperrot 414. Teir heur ha tregont oa bet an ostansouer, dibrad diouz an douar, heb netra 'n holl dindannan. ●(1915) MMED 231. Mari, pa gomzas ouz ar vugale, a ioa dibrad euz an douar. ●(1925) FHAB Meurzh 85. tri droatad e oa dibrad diouz an douar. ●(1931) FHAB Meurzh 112. evit ma vijent dibrad diouz an douar.
(3) En suspension.
●(1911) BUAZperrot 643. An eal-ze a nijas beteg ennan hag a jomas dirazan, dibrad en ear. ●(1923) ADML 114. en evelep doare ma kreded em a dibrad etre ar mor hag an nenv.
(4) = (?).
●(1930) KANNgwital 335/466. Ar c'heur a zo bras kenan, dibrad eo ive ha rannet e diou lodenn.
(5) Élancé.
●(1872) ROU 60. Dibrad, tr. «élancé.»
●(1913) BOBL 27 septembre 458/2e. Braz, dibrad ha skanv, fleb d'al labour, ar c'hezek-se, kroazet gant hon re, ken doujus ha ken krenv, o deus kollet gouenn ar bidochened. ●Ar pur-sang, pe skanv-tre, a zo kezek mistr, dister da welet. (…) Moan ha dister euz a bep lec'h, o fenn atao uhel, o zailler striz, dibrad gant divesker sec'h ha moan, ez int ter, prim ha leun a wad.
II. Loc. adv.
A. War zibrad : sans toucher terre.
●(1869) FHB 225/124b. o tont etrezeg enhon, var zibrad en ear, ar Verc'hez Vari.
B. A-zibrad.
(2) Sans toucher terre.
●(1869) HTC 64. ha daou c'hoaz hen douge a zibrad, eur penn euz ar giffien var scoaz peb hini anezho.
(3) En suspension.
●(1874) FHB 487/129a. da lavaret eo eun treust a lakeant a istribil pe a zibrad, en hevelep doare ma c'hellet he vransellat.