v.
I. V. tr. d.
A. Soulever.
●(1867) MGK 50. Diou galoun zo unan a zibradfe ar bed. ●(1872) ROU 103b. Soulever, tr. «Dibrada.» ●(1876) TDE.BF 117a. Dibrada, v. a., tr. «Soulever de terre, soulever du sol sur lequel on se tourve, qu'il soit planche, pierre ou terre ; il s'applique aux pesonnes et aux choses.» ●(1877) BSA 149. dibrada ac'hano eur c'harrad traou ken pounner.
●(1907) PERS 168. santout a ra ez oar o tibrada anezhan. ●(1911) BUAZperrot 65. Ar gristenien a zibradas ar merzer kalonek divar an hent. ●(1927) GERI.Ern 101. dibrada., tr. «soulever de terre, tenir en l'air.» ●(1942) FHAB Du/Kerzu 223a. Sevel an ahel-karr, perchenna, dibrada ar c'hravaz. ●224a. dibrada ar berchenn.
B. sens fig.
(1) Voler (qqc.) dans un endroit.
●(1909) HBAL 33. Ha ma ve dibradet eun dra benag ac'han, epad ma vezimp oc'h ober hon tro ? ●(1910) BUJA 64. Laeret eo, ha leac'h zo da gredi eo bet dibradet gant unan euz tud Kanaan.
(2) Obtenir, gagner, enlever, décrocher (un prix).
●(1948) KROB 5/8. Annaig-Vari Mingamt, eus Lokornan-Kerne, a zibradas ar priz kenta. ●(1949) KROB 13/6. Unan pe unan anezo a c'hello er bloaz a zeu dibrada ar maout. ●(1951) BLBR 39-40/22. dibradet kaer ar priz kenta.
(3) Transporter de plaisir.
●(1958) BLBR 111/16. Dibradet gand ar han ha mouez an ograou.
(4) Dibradañ ur banne : (?) porter un toast (?).
●(1909) FHAB C'hwevrer 58. Arabet 'vezo ankounac'hat dibrada peb a vanne en henor d'an hini a baë al lein. ●(1909) FHAB Mezheven 181. Ni zibrado banneou, / Gant arc'hant ar boutegou.
(5) Faire, exécuter (une tâche).
●(1925) FHAB Ebrel 138. sonjal a rae ne vije ket pell evit dibrada al labour gourc'hemennet d'ezan gand e hanter-diegez.
(6) Élever (un enfant).
●(1995) BRYV III 182. (Milizag) Roit amzer da zibrada unan a-raog en em gavo egile ! [ur bugel nevez].
(7) (en plt de chasse) Faire s'envoler, lever des oiseaux posés à terre.
●(1991) MARV v 17. Eur chaseour, pa hell dibrada eun torrad klujiri.
(8) Expédier.
●(1950) KROB 26-27/7. daoust ive m'eo dibradet an darn vrasa eus ar Gureed d'ar brezel, e vez kendalc'het d'ober labour vat.
II. V. intr.
A.
(1) Se soulever (de terre, etc.).
●(1860) BAL 38. mennout dibrada diouz an douar d'e heul. ●(1869) FHB 224/118b. eb dibrada avoalc'h diouz an douar-ma.
●(1905) IVLD 259. Hag e vennont, ar geiz, dibrada divar ho golc'hed. ●(1907) PERS 168. A nebeudou, emezhan, e tibraden ouz va guele.
(2) S'élever.
●(1866) BOM 22. Ar moged, n'eur droidellad, / O tibrada uz ti ma zad.
●(1942) FHAB Du/Kerzu 224a. ha setu ar berchenn o tispega diouz an douar, o tibrada hag o sevel er vann.
B. sens fig.
(1) Se mettre en route, partir.
●(1903) KZVr Du-Kerzu. «Ma'z an d'ar chapel,» a lavar Job, «eo poent d'in dibrada ac'halen.» (d'après KBSA 24). ●(1927) GERI.Ern 101. dibrada., tr. «se mettre en mouvement, démarrer.»
(2) S'élever.
●(1883) MIL 172. Klevet a reas eur vouez kaer meurbet o tibrada dreist ar girsier.
III. V. pron. réfl. En em zibradañ : se soulever.
●(1878) EKG II 138. En em zibrada a riz a nerz va divreac'h.