dibrer

m. –ion Sellier.

●(1499) Ca 60b. Dibrer. g. sellier.

●(1902) PIGO I 6. tri dibrer, war al leur-ger, o labourat war ar memez dibr. ●(1904) DBFV 48b. dibrour, dibrér, m. pl. –rerion, -ian, tr. «sellier.» ●(1907) BOBL 09 février 124/3c. diprer ha boureller.