dic'halloudek

adj. Impuissant, sans puissance.

●(1874) POG 117. o veza ma-z-int dic'halloudek da blijout d'hec'h.

●(1904) DBFV 53b. dihelloudek, adj., tr. «impuissant.» ●(1931) VALL 379b. Impuissant, sans puissance, tr. «dic'halloudek.»