dic'hizadur / digizadur

m. –ioù Déguisement.

●(1732) GReg 259a. Deguisement, tr. «diguizadur. pr. diguizadurou.»

●(1904) DBFV 51b. digizadur, m. pl. eu, tr. «déguisement.» ●(1931) VALL 194a. Déguisement, tr. «dic'hizadur m.»