adj.
(1) Blasé.
●(1869) FHB 255/361a. an dud dic'hoanteg ha didalvez.
(2) Bezañ dic'hoantek eus udb. : ne pas avoir envie de qqc.
●(1869) SAG 82. Dic'hoanteg int euz a gement a ra vad dezhan [d'an ene].
(3) Bezañ dic'hoantek da ober udb. : faire qqc. sans envie.
●(1752) BS 29. An oad a rent an den sempl ha dic'houantec da labourat en e silvidiguez.
●(1839) BESquil 27. un dén goanne ha dihouantêc de labourat. ●(1862) JKS 378. ken dic'hoantek da rei (...) ken dic'hoantek da boania.
●(1904) DBFV 53b. dihoantek, adj., tr. «sans goût (de labourat, au travail).»
(4) Bezañ dic'hoantek en udb. : faire qqc. sans envie.
●(1864) SMM 47. Mallos, eme ar scritur, d'an hini so dic'hoantec e servich Doue.
(5) Bezañ dic'hoantek diouzh udb. =
●(c.1718) CHal.ms iii. I'ai beaucoup de repugnance pour le vin, tr. «dihoantec oun doh er guin.»