dic'hounit

adj. (agriculture) Inculte.

●(1732) GReg 946b. Vague, étendüe de terre non cultivée, tr. «doüarou dic'hounid.»

●(1847) MDM 300. N'hon deuz nemed eun nebeud douarou dic'hounid ! ●326. hen lezo dic'hounid pe distremp.

●(1929) FHAB C'hwevrer 42. lezel dirapar an ti, dic'hounid an douar.